een vrijwilliger, een sociaal-(peda)gogisch hulpverlener, maar ook met een professional uit de ggz. Want soms zijn er best stevige problemen en dan kan de professional zorgen voor goede begeleiding.’ Van Doormalen werkt met allerlei verschillende organisaties samen. ‘Dan moet je ook denken aan studenten van mbo- en hbo-opleidingen, want die mensen kunnen óf werkervaring opdoen óf een studie uitvoeren naar projecten. In principe kunnen we op allerlei terreinen actief zijn. We zetten kunst en cultuur in, maar ook techniek, horeca, groen en sport en bewegen. En steeds met het uitgangspunt: een meerwaarde creëren voor zoveel mogelijk mensen.’ Juist het bevorderen van zelfwerkzaamheid is belangrijk. ‘Zo moest de Biljartclub voor ouderen op zoek naar een ander onderkomen. Betaalbare mogelijkheden waren beperkt. Een plek die aanvankelijk niet aan hun eisen voldeed hebben ze zelf onderhanden genomen. Ze hebben de boel geschilderd en opgeruimd. Je ziet dat er echt iets gebeurt als mensen hun krachten bundelen en actief aan de slag gaan. En dat is veel meer dan het opknappen van de ruimte alleen.’ Niet opdragen, maar met elkaar praten Altijd zoeken naar mogelijkheden om mensen ‘aan elkaar te knopen’. Dat kenmerkt Dik Hooimeijer, manager Innovatie & Projecten van de Stichting Mooi, onderdeel van moederorganisatie Xtra. ‘Ik richt me op twee wijken in Den Haag en in Zoetermeer. Daar hebben we al veel opgezet en staat nog meer te gebeuren. Ik noem voetbalclub ADO. Via die harde kern hebben we mensen bereikt. De resultaten zijn verbazingwekkend. De supportersclub die eerst bekend stond als de beruchtste van half Europa is nu bijzonder rustig. En waarom? Omdat we hebben gecommuniceerd. Niet luisteren, niet opdragen, maar met elkaar praten. Zij willen vuurwerk en rookbommen. Wij vonden dat te gevaarlijk. Maar samen zijn we uitgekomen op een alternatief. En het werkt. Via schoolprojecten Het liefst zou ik wijkteams een budget geven kaarten we allerlei problemen aan met inzet van spelers uit het betaald voetbal. Daar wordt naar geluisterd, dat brengt wat teweeg.’ ADO speelt een grote rol in Den Haag, maar daar hangt niet alles aan vast. ‘We hebben via het mbo voor elkaar gekregen dat er leerlingen in de wijken komen werken. Ze krijgen met echte mensen te maken, zijn verantwoordelijk voor hen en voor elkaar. Dat betekent dat ze minder gemakkelijk het bijltje erbij neergooien. Het resultaat is dat schooluitval verwaarloosbaar is geworden.’ Uit sociaal isolement Voetballers van ADO werken mee aan schoolprojecten 8 Elders is het lerend wijkteam ingezet. ‘We hebben de wijk Laak verdeeld in buurten. Hbo’ers gaan van deur tot deur om te inventariseren waar mensen last van hebben in de buurt. De een noemt vuil, de ander graffiti, te weinig speelruimte voor kinderen, onveiligheid. Op basis daarvan zijn we acties gaan inzetten in de buurt. Eenzaamheid was ook zo’n kwestie. Elke mbo-student krijgt nu tien adressen waar hij of zij elke 14 dagen een keer gaat theedrinken. Wij hebben hen getraind om te signaleren: goed kijken wat er aan de hand is. Dat koppelen ze terug. Maar nog mooier: ze bouwen een relatie op. Mensen komen uit hun sociaal isolement en zijn tot veel meer in staat.’ Hooimeijer is ervan overtuigd dat sociaal werkers zich als geen ander kunnen richten op de leefwereld van de klant. ‘Niet in systemen gaan zitten, maar naar mensen kijken. Laten zien dat we hen begrijpen en dat we naast hen staan. Dan krijgen we het vertrouwen van de burger terug. Want geloof mij: deze wereld wordt op alle fronten geregeerd door wantrouwen. Geef mensen weer de regie, laat hen meedenken en je zult zien dat er wat gebeurt. Het liefst zou ik aan wijkteams een budget geven en zeggen: ga maar aan de slag, zorg maar dat mensen bij elkaar komen. Ik geloof er namelijk heilig in dat dat werkt. Sociaal werkers willen wat met mensen. Ze willen dat zij het beter krijgen.’ Pagina 7

Pagina 9

Voor clubbladen, online lesboeken en mailings zie het Online Touch online publisher CMS systeem. Met de mogelijkheid voor een webwinkel in uw brochures.

FCB Magazine WMD zomer 2014 Lees publicatie 10436Home


You need flash player to view this online publication